Sunuş

Üniversiteler uluslar arası düzeyde bilim üreten, projeler geliştiren, yeni teknolojiler yaratacak elemanlar yetiştirerek bilimsel ve mesleki formasyona kavuşturan bilimsel özerkliğe sahip kurumlar olması gerekirken, ülkemizde her dönem devletin ve egemen güçlerin denetimi altına alınmaya çalışılan, sistemin çıkarları doğrultusunda biçimlendirilen kurumlar olmuşlardır. Bunun sonucu olarak, son yıllarda üniversiteler, giderek artan bir biçimde sermayenin istediği yönde yapılandırılmakta ve çalışmalar yapmaya zorlanmaktadır.

Ülkeler bilim insanlarının yaptığı çalışmaların teknolojiye aktarılması ve üretime yönelik yapılan çalışmalar ile ilerlemekte, böylece gelişmişlik düzeylerini arttırabilmektedirler. Türkiye‘de uzun dönemdir uygulanan ekonomik ve sosyal politikalar sonucu; yatırım, üretim ve sanayileşmeden uzaklaşılması, mühendislerin eğitim sürecini, üretim sürecindeki konumlarını, çalışma koşullarını, çalışma alanlarını, mesleki beklentilerini olumsuz yönde etkilemiştir.

Mühendislik temel olarak, güncel bilgi, formasyon temelli, evrensel yaklaşımlarla insan yaşamını iyileştirmeyi amaçlayan ve mevcut sorunların belirlenmesinden çözümlenme süreçlerine kadar araştırma, teknoloji geliştirme, bilginin ekonomik ve toplumsal yarara dönüşmesi için tasarım yeteneklerini öne çıkartan bir meslek dalıdır. Mesleğin uygulama alanı yönünden eğitimin niteliği, doğa ve kültürel çevrenin tahribi; birey ve toplum sağlığının riske girmesi gibi kamusal alana zarar verebilecek pek çok uygulamaya neden olabilmektedir. Bu nedenle mühendislik mesleği altyapı sorunları çözülmüş, çağdaş ve bilimsel niteliklere sahip kaliteli bir eğitimi zorunlu kılmaktadır.

Ülkemizde mühendislik eğitimde açılan bölümler ve arttırılan kontenjanlar açısından planlama anlayışının olmamasının yanında, YÖK tarafından "Teknoloji Fakülteleri" adı altında yeni bir düzenlemeye gidiliyor olması, mühendislik disiplinlerini doğrudan etkileyerek yeni sorunlar yaratacaktır. Bu uygulama ile mühendis olmayan teknik elemanların görevleri, uygulama mühendisi adı altında yeni bir kavrama yüklenerek,teknoloji fakülteleri yetki ve sorumluluk açısından mühendisleştirmek yada mühendisi sadece teknoloji uygulayan bir niteliğe indirgeyerek teknisyenleştirmek amaçlanmaktadır.

Teknik Eğitim Fakültelerinin kadro ve fiziksel olanaklarıyla Teknoloji Fakültesi mühendislik bölümlerinin kurulması ile aynı üniversite bünyesinde aynı adı taşıyan mühendislik bölümlerinin oluşması durumu, Yükseköğretim Yasasına aykırılık taşıdığı gibi, nitelikli ara insan gücünü ortadan kaldırması açısından 3795 sayılı yasayla getirilen amaç ve ilkelere de aykırılık taşımaktadır. Bunun yanında, mühendislik unvan ve formasyonuna sahip olmayan öğretim üyelerinin bulunduğu Teknoloji Fakültelerinde mühendislik eğitimi verilmesi de açıklanamaz.

Yeni kurulan Teknoloji Fakültelerinde mühendislik bölümlerinin kurulması önümüzdeki süreçte mühendislik mesleğimizi, yetki ve sorumluluk alanlarımızı tam bir karmaşaya sürükleyecek ve meslek alanımızdaki istihdam sorununu artıracaktır. Bu nedenle, yükseköğretime ilişkin kararların ülke ihtiyacına yönelik ve planlama dahilinde alınması gereklidir. Daha çok işsiz mühendis yerine bilgili, iyi eğitimli mühendisler ile ülkemizin gelişmesine katkı sağlayacak politikalar oluşturulmalı, mühendislik eğitimi veren üniversitelerimizde bilimsel, bağımsız, özerk bir yapı kurulmalıdır.

Odamız tarafından 12 Haziran 2010 tarihinde gerçekleştirilen Teknoloji Fakülteleri Gerçeği Çalıştayı‘ nda değerli görüşleri ile bu kitabın altyapısını oluşturan tüm hocalarımıza değişik birimlerden Şube Yönetim Kurulu üyelerimize emek ve katkılarından dolayı 42.Dönem Emo Yönetim Kurulu adına teşekkür ediyoruz.

Cengiz GÖLTAŞ
Elektrik Mühendisleri Odası
Yönetim Kurulu Başkanı

İçindekiler