Sunuş

 Hızla sanayileşen dünyamızda ülkeler, ancak bilim insanlarının yaptığı çalışmaların teknolojiye aktarılması ve üretime geçilmesiyle ilerlemekte ve böylece gelişmişlik düzeylerini  artırabilmektedirler. Bu bağlamda üniversiteler; öğretim, araştırma ve toplum hizmetlerine yöneliketkinliklerini evrensel standartlarda yürüterek, toplumun sosyal, kültürel, ekonomik, bilimsel ve teknolojik gelişimi için bilgiye ulaşmayı, üretmeyi, bilgiyi uygulamayı, yaymayı ve bu bilgilerledonatılmış bireyler yetiştirmeyi amaçlamışlardır.

Ülkemizdeki evrensel mühendislik eğitiminde, sağlam bir köşe taşı olarak yükselen İstanbul Teknik Üniversitesinin, endüstriyel gelişim sürecine katkısı hep önde ve önemli olmuştur. Bunda, döneme damgasını vuran üniversite akademik kadrolarının sadece bilimsel katkıyla kendilerini sınırlamayıp, uygulama alanında gösterdikleri özverili çabaları etken olmuştur. Özellikle 1950`li yıllar, İTÜ`nün ekonomiyi atağa kaldıracak çağdaş bilgiyle donanımlı mühendisler ve bilim insanları yetiştirmeye başladığı yıllar olmuştur.

İTÜ`de yeşeren bu verimli ortam, yönetim kademelerinde oluşturulan demokratik yapılanmayla beslenmiştir. Ancak toplumsal muhalefetin yükseldiği yıllarda, üniversitelerden yükselen seslerden ve demokratik yapıdan rahatsız olan egemen güçlerin, üniversiteleri disipline etme isteklerinin uygulayıcısı olarak kurulan Yüksek Öğretim Kurulu (YÖK) aracılığıyla üniversitelertek tipleştirilip baskı altına alınmıştır. Bunun sonucu olarak, akademik özgürlükler ortadan kaldırılmış; eleştirel bilim insanlarının egemen ideolojiye, YÖK sisteminin otoriter hiyerarşisine ve üniversitelerin gerici ve piyasacı dönüşümüne karşı ses çıkarmaları engellenmeye çalışılmıştır.  İTÜ Çınarları`nın ikinci kitabı, 1950`li yıllarda Elektrik Fakültesinde öğrencilik yapmış ve dahasonra aynı fakültede uzun yıllar öğretim üyesi olarak pek çok öğrencinin ve akademisyenin yetiştirilmesine katkıda bulunmuş, yer aldıkları yönetim kademelerinde eğitim ve öğretimin geliştirilmesi için gösterdikleri yoğun çabayla üniversitede verimli bir ortamın yaratılmasında öncü roller üstlenmiş, aynı zamanda bilim insanı kimlikleriyle de öne çıkmış ikinci kuşak hocalarla yapılan söyleşilerden oluşmuştur.

İTÜ Elektrik Elektronik Fakültesinde ve ülkemizde mühendislik eğitiminin gelişiminde önemli görevler üstlenen değerli bilim insanlarından; Prof. Dr. Ahmet Dervişoğlu, Prof. Dr. Duran Leblebici, Prof. Dr. Enise Erimez, Prof. Dr. M. Kemal Sarıoğlu ve Prof. Dr. Mithat İdemen`in anlattıkları, sadece Elektrik Elektronik Fakültesinin değil İTÜ`nün ve ülkenin gelişim sürecine dair önemli bilgi ve görüşleri içermektedir. Temel olarak 1950-1980 arası dönemin irdelendiği kitap bu özelliğiyle bir belgesel niteliğine de sahiptir.

Çocukluklarından başlayarak, hayat hikâyelerini büyük bir içtenlikle anlatan hocalarımızın; anıları, gözlemleri, deneyimleri, ülkemizin elektrik elektronik sanayisinin gelişim sürecine ve üniversite sanayi ilişkilerine dair değerlendirme ve eleştirileri tarihsel olduğu kadar bugünümüz için de oldukça önemlidir. Genel olarak eğitim ve mühendislik eğitimi hakkındaki görüşleri, üniversitelerimizin günümüzdeki durumlarına yönelik tespitleri, değerlendirmeleri aydın ve özgür geleceğin kurulmasına ışık tutacaktır.

Kitaba emeği geçen tüm hocalarımıza, meslektaşlarımıza, arkadaşlarımıza, çalışanlarımıza çabaları için teşekkür eder, hocalarımıza sağlıklı ve mutlu yaşam dileriz.

Elektrik Mühendisleri Odası

43. Dönem Yönetim Kurulu Adına 

 

İçindekiler

 Prof. Dr. Ahmet Dervişoğlu

Prof. Dr. Mithat İdemen

Prof. Dr. Duran Leblebici

Prof. Dr. Enise Erimez

Prof. Dr. M. Kemal Sarıoğlu